Rhapsodie pour la harpe, Opus 10 (1923) van Marcel Grandjany (1891-1975) opgedragen aan zijn lerares Henriette Renié.

De Rhapsodie markeerde Grandjany's debuut als componist van symfonische solowerken. Het is geschreven als opener voor een uitvoering als een soort "reclame voor de harp", zoals zijn lerares Renié had bepleit. Het thema van de Rhapsodie is gebaseerd op een Gregoriaanse melodie (Salve Festa Dies), die wordt gezongen met Pasen. Voor een vrome rooms-katholiek heeft deze melodie een enorme emotionele betekenis. Het is Grandjany's liefdeslied voor zijn Moeder de Kerk. 

Maar zoals met al zijn composities, overstijgt het de traditionele muziek voor de harp en bereikt, door de grootsheid, emotie, en technische uitdagingen, een niveau dat zelden is betreden in repertoire voor de harp. 

De Gregoriaanse melodie is "Salve, Festa Dies", die wordt gezongen met Pasen. Het is geschreven voor 609 AD en is een van de oudste en meest waardevolle gezangen.