Dit stuk voor fluit en harp, verwijst vanaf de allereerste noten direct naar Ravel en Debussy. De inspiratie vond Bernard in oude sculpturen uit Romaanse kerken in Bourgondië. De compositie begint gevoelig en voorzichtig, maar neemt interessante wendingen door de toevoeging van een aantal special effects, zoals slagwerk op het klankbord, rammelen met de stemsleutel in het klankgat en het schuiven van een vinger in het losse kopstuk van de fluit, wat resulteert in vreemde angstaanjagende glissando's. 14 blz.

Een mooie uitvoering is te vinden op Youtube.